OLVG is een bijzonder en dynamisch ziekenhuis in een wereldstad. Daarom heeft het ziekenhuis zo'n uitgesproken karakter. Met de karaktereigenschappen van OLVG, de kernwaarden, laten we zien wie we zijn en waar we voor staan. Hiervoor hebben we medewerkers, patiënten én bezoekers gevraagd wat zij nu typisch OLVG vinden.

Corporate governance

Raad van bestuur

De raad van bestuur is eindverantwoordelijk voor de strategie, het beleid, de financiering en de realisatie van de organisatiedoelstellingen van OLVG. Onze raad van bestuur bestaat uit drie personen. Zij zorgen samen met al onze medewerkers dat iedereen in onze stad en regio de best mogelijke zorg krijgt.

Raad van toezicht

De raad van toezicht is verantwoordelijk voor de benoeming van de leden van de raad van bestuur en toetst op hoofdlijnen het beleid. Onder de taak van de raad van toezicht vallen verder het goedkeuren van de jaarrekening en het meerjarenbeleid van het ziekenhuis. Ook fungeert de raad als klankbord voor de raad van bestuur bij alle mogelijke bestuurlijke strategische vraagstukken.

De menselijke maat

Topklinische rol in het netwerk

Onze zorg is vernieuwend

'Die interesse is écht, en dat voel je'

‘Sinds 1,5 jaar moet ik elke maand, 7 dagen achter elkaar, naar OLVG voor een chemobehandeling. Dit zijn korte bezoekjes; in elke arm een prik en binnen een half uur kan ik weer naar huis. Meestal vindt dit plaats op de Dagbehandeling, maar 1 dag per maand moet

ik daarvoor op de verpleegafdeling zijn. En dan is het regelmatig Marloes die me behandelt. Een verpleegkundige die opvalt door haar persoonlijke benadering en oprechte interesse. Als zij vraagt hoe het met me gaat - met mijn ziekte, of met de prikken - speelt ze geen standaard riedeltje af. Die interesse is écht, en dat voel je.'

'ik was altijd blij om hem te zien'

‘6 weken geleden werd ik opgenomen in OLVG voor een nieuwe heup. Op dat moment had ik nog geen flauw idee dat ik in plaats van 1 of 2 dagen, ruim 5 weken in het ziekenhuis zou verblijven. Per toeval ben ik tijdens mijn opname namelijk getroffen door een hersenbloeding. Voor mijn revalidatietraject 

kwam ik terecht bij fysiotherapeut Gijs. Een ontzettend aardige vent. Als hij de kamer binnenkwam, was ik altijd blij om hem te zien. Al voelde ik me op dat moment niet meer mijn "normale zelf", hij behandelde me niet anders dan anderen. Ook keek hij heel goed naar mijn persoonlijke situatie en stemde daar de oefeningen op af. Een “mannetje van zijn vak“ noem ik dat.’ 

'Onder haar dienstbaarheid schuilt een zacht karakter'

‘Na een acute opname lig ik nu al 4 weken op de oncologieafdeling van OLVG. Een verpleegafdeling waar geconcentreerd en intensief wordt gewerkt. Door wisselende diensten zie ik veel gezichten voorbij komen en alle verpleegkundigen zijn zorgvuldig en vriendelijk. 

Toch is er met de één een betere klik dan met de ander. Met Jip heb ik zo’n klik. Ze is optimistisch en daadkrachtig, een harde werker. De vrolijke, kordate naam past haar goed. Maar als je in haar ogen kijkt, zie je ook de diepte onder de oppervlakte. Onder haar dienstbaarheid schuilt een zacht karakter. Dat maakt ons contact persoonlijker.’

'Met haar grapjes brak ze het ijs'

‘Sinds maart 2021 ben ik dialysepatiënt, dat was een grote verandering in mijn leven. Voor mijzelf, maar ook voor de mensen om me heen. Opeens moest ik drie keer per week voor een paar uur naar het ziekenhuis. Dan scheelt het als je een verpleegkundige als Ingrid om je heen hebt. 

Met haar grapjes brak ze het ijs en sindsdien hebben we een band. Ingrid is leuk, lief en sympathiek. Ze zou nooit een kwaad woord over iemand spreken. Ingrid is niet de enige verpleegkundige die me behandelt, maar altijd als we elkaar zien, hebben we even contact. Dat is heel fijn.’

'Pas als alles klopt ben ik tevreden'

Eri Elhri - roosterfunctionaris bij Interne Geneeskunde

Welke puzzel moet jij dagelijks maken?

‘Een hele ingewikkelde, leuke puzzel. Op onze afdeling hebben we plek voor 26 patiënten, die dag en nacht intensieve zorg nodig hebben. Overdag is er een team van 7 verpleegkundigen, in de avond 6 verpleegkundigen en in de nacht 3.

Onder hen een verplicht aantal verpleegkundigen die gespecialiseerd zijn in oncologie en hematologie. Het mag niet voorkomen dat in de ene dienst alleen algemeen verpleegkundigen aanwezig zijn en in andere dienst alleen oncologieverpleegkundigen.'

Lees verder

‘Ik vond het als student fijn om goed begeleid te worden, dat gun ik anderen ook’

Tessa de Vries - HBO-verpleegkundige 

Van Friesland naar Amsterdam: dat lijkt me best een overgang.

‘Dat was het ook. Alles was anders: ik ging voor het eerst samenwonen, in een compleet andere stad, met een heel andere mentaliteit. En meteen ook een nieuwe baan. Ik vond OLVG wel meteen een fijn, gemoedelijk ziekenhuis, waar ik veel ervaring kon opdoen en kon groeien.

Inmiddels ben ik HBO-verpleegkundige, zit ik in de DIM-commissie en draai ik Stip-diensten. Daarnaast heb ik in 2019 een semi-leerwerkplaats opgezet. Kortom, ik heb mijn plekje hier wel gevonden.’

Lees verder

‘Als een kind met een lach naar buiten loopt is mijn dag goed’

Linda Schuiten - verpleegkundig specialist op de afdeling Kindergeneeskunde

Je begon in 2003 bij OLVG. Een tijd waarin ‘even je tanden op elkaar’ in elke behandelkamer klonk.

‘Ja, terwijl we nu weten dat je pijndrempel daar veel lager van wordt. Het is wetenschappelijk bewezen dat als je angstig bent, je pijn veel heftiger ervaart. Zeker als iets onder dwang gebeurt. Een kind vasthouden, soms met meerderen tegelijk, geeft zóveel stress. Bij kinderen, maar bij ouders en ons als zorgverleners evengoed. Niemand is de zorg in gegaan om iemand pijn te doen. Dat moet en kan echt anders.’

Lees verder

'In mijn lijf voelde ik onrust: ik wilde steeds door leren'

Daniël Mol - Electrofysiologisch technicus

Van automonteur naar doctor: hoe is die weg verlopen?

‘Ik zat op het VMBO en deed niet heel erg mijn best. Ik had geen concentratie, geen motivatie. Omdat mijn vrienden autotechniek gingen doen, deed ik dat ook. Daarnaast ging ik bij de reddingsbrigade in mijn woonplaats Egmond aan Zee. Daar raakte ik enthousiast over het geven van acute hulp en kreeg ik het idee om ambulancechauffeur te worden. Ik haalde mijn EHBO-diploma en ging – met zwarte monteurshanden – solliciteren voor de opleiding verpleegkundige.’

Lees verder

'Er is alle reden om meer snelheid te maken'

Florian van Hunnik - verpleegkundige en manager op de Medisch Psychiatrische Unit (MPU) én aanjager van de digitalisering van het ziekenhuis

Je bent verpleegkundige én manager. Hoe zit dat?

‘Toen de Medisch Psychiatrische Unit 10 jaar geleden werd opgericht, ben ik na 3 maanden als verpleegkundige erbij gekomen. 

Ook ons team ontwikkelde zich: ik werd gevraagd als meewerkend teamleider en kon uiteindelijk doorgroeien tot operationeel manager. Een aantal dagen per maand werk ik nog als verpleegkundige: ik denk dat ik een betere manager ben als ik weet wat er op de werkvloer speelt.’

Lees verder