Acute verwardheid : u kunt hiervoor terecht bij Psychiatrie en Medische Psychologie en Geriatrie

Een delier wordt altijd veroorzaakt door één of meerdere lichamelijke factoren. Een aantal risicofactoren zijn:

• het ondergaan van een grote operatie
• elke vorm van ernstig ziek zijn
• infectie, koorts
• overmatig alcoholgebruik en het plotseling stopppen hiermee
• medicijngebruik (o.a. medicijnen voor de ziekte van Parkinson of sterke pijnstillers zoals morfine)
• ongelukken (met hersenletsel)

Factoren die iemand kwetsbaar maken voor het krijgen van een delier:

• leeftijd boven de 65 jaar
• slecht kunnen zien of horen
• geestelijke achteruitgang (dementie)
• slaapgebrek

Bij een delier kunnen patiënten tijdelijk verward zijn door een lichamelijke ziekte. Iemand met een delier reageert niet zoals u dat van hem gewend bent. Soms is het niet mogelijk om een (normaal) gesprek te voeren. Hij begrijpt u niet en denkt misschien op een vreemde plaats te zijn. Hij ziet, hoort, ruikt of voelt bijvoorbeeld dingen die er niet zijn (hallucinaties). Hij kan hierdoor in paniek raken. Hij kan achterdochtig, schrikachtig, boos of juist agressief reageren.

U bent misschien geschrokken van de toestand waarin u hem aantrof. Besef dat de toestand sterk kan wisselen, van heel goed tot heel verward en onrustig. Meestal gaat het ’s avonds en ’s nachts het slechtst. De patiënt kan ook lusteloos, apathisch gedrag vertonen: hij trekt zich terug en sluit zich af voor zijn omgeving. Dit noemen we ook wel een stil delier. De patiënt in een stil delier kan ook dingen zien, horen of ruiken die er niet zijn. De patiënt kan hierdoor angstig zijn, maar kan dit niet uiten. Het kan zijn dat u hier niets van merkt.