home

Charon Bakker: stewardess én verpleegkundige

Charon Bakker stewardess en verpleegkundige OLVG

Van blauw uniform met naaldhakken, naar wit uniform met medische klompen. Charon Bakker combineert haar baan als stewardess met een baan als verpleegkundige in OLVG. ‘Ik geniet enorm van de reizen naar tropische bestemmingen, maar vind het wel belangrijk om met twee benen op de grond te blijven staan.'

Wat was je eerst: verpleegkundige of stewardess?

‘In eerste instantie wilde ik verpleegkundige worden. Na het behalen van mijn gymnasiumdiploma begon ik daarom aan de opleiding Verpleegkunde aan de HvA. Ik wilde graag in het ziekenhuis werken, maar helaas kreeg ik in mijn laatste jaar een stage van 30 weken als wijkverpleegkundige toegewezen. Ik kon dit niet wijzigen en begon te twijfelen. Was verpleegkunde wel iets voor mij? Ik heb mijn stage en opleiding wel afgemaakt, maar solliciteerde intussen ook bij KLM.’

Een hele andere baan. Of zie jij overeenkomsten?

‘Voor beide banen moet je echt een mensenmens zijn. Ik vind het heerlijk om mensen te verzorgen, me te verbinden. Daarom doe ik ook graag de intercontinentale vluchten: die duren langer, waardoor ik de tijd kan nemen voor mensen en echt iets voor ze kan betekenen, hoe klein ook. Je maakt allerlei passagiers mee: vakantiegangers, zakenreizigers, maar ook verdrietige passagiers die naar een begrafenis toe gaan, familie moesten achterlaten of voor wie misschien ergens de toegang is geweigerd.'

Kom je aan boord ook wel eens medisch in actie?

'Vóór de vlucht laat ik de crew altijd weten dat ik ook verpleegkundige ben. Het kan van pas komen. Naast wat simpele medische vragen maakte ik onlangs mee dat een jongen een epileptische aanval kreeg. Het gebeurde tijdens het boarden en ik probeerde hem te helpen en zijn ouders - die erbij waren - te kalmeren. Gelukkig stonden we nog op de grond en kon de jongen worden overgedragen aan een medisch team.'

Wat was je laatste bestemming?

‘Gisteravond ben ik teruggekomen uit Bangkok. Daar was ik het hele weekend. Klinkt goed, he? Kaapstad, New York, Singapore: ik kom op zoveel mooie plekken. Best decadent, want ik verblijf in prachtige hotels en heb vaak 48 uur de tijd om lekker te eten, naar het strand te gaan of een stad te ontdekken. Een droombaan. Toch voelde het soms een beetje leeg. Was dit echt mijn bijdrage aan de wereld? Ik wilde meer betekenen. Daarom werk ik nu tóch als verpleegkundige.’

Verre reizen, jetlags, diensttijden in het ziekenhuis: hoe maak je de combinatie?

‘Als ik op een intercontinentale vlucht werk, betekent dit dat ik een dag vlieg, minimaal één dag op de bestemming verblijf en daarna weer terugvlieg. Daarna heb ik drie tot negen dagen vrij tot de volgende vlucht. Veel last van een jetlag heb ik niet, dus na een dag thuis wil ik eigenlijk wel weer iets doen. Binnen OLVG werk ik via BureauFlex: een intern uitzendbureau. Online kan ik zien welke diensten nog openstaan en kan ik me – zelfs tot heel kort van tevoren – inschrijven.’

Van passagier naar patiënt. Moet je erg schakelen?

‘Dat valt mee. Opnieuw staat het menselijk contact voorop, daar geniet ik van. Ook vinden mijn hersenen het fijn om uitgedaagd te worden. Aan boord heb ik niet snel dat ik iets niet begrijp , in het ziekenhuis vind ik die uitdaging wel. Ik ben volop bezig met het oppoetsen van mijn medische kennis, het toepassen van verpleegtechnische handelingen en klinisch redeneren. Heerlijk.’

Dus je opleiding Verpleegkunde was niet voor niks!

‘Zeker niet. Maar als je klaar bent met je opleiding, ben je alleen medisch bevoegd. Bekwaam word je op de werkvloer. Met gemiddeld zes diensten per maand mis ik de ervaring en frequentie die andere verpleegkundigen hebben. Maar ik blijf me medisch ontwikkelen. Op de grond én in de lucht. Wel zo handig, als je wekelijks honderden passagiers aan boord verwelkomt.’