Beademing in buikligging : makkelijker ademen door op de buik te liggen

Bij het ademhalen zijn de longen belangrijk. De longen van sommige patiënten op de Intensive Care kunnen minder goed zuurstof opnemen. Om dit te verbeteren, liggen patiënten soms op hun buik. Als een patiënt in buikligging ligt, gaat het opnemen van zuurstof door de longen beter. Het effect van de buikligging wordt na verloop van tijd minder. Daarom draait de zorgverlener de patiënt op een gegeven moment weer op de rug. De arts beslist wanneer de patiënt weer op zijn rug kan liggen.

Meer uitleg over beademing in buikligging ziet u in dit filmpje:

Communiceren

Patiënten die in buikligging beademd worden, zijn ernstig ziek. Op de buik liggen is ook niet altijd prettig. Dit is vaak een reden om patiënten met medicijnen in slaap te houden. Bezoek is dan gewoon mogelijk. Ook kunt u tegen de patiënt praten of de patiënt aanraken. De patiënt reageert meestal niet. Toch horen patiënten die in slaap worden gehouden meer dan mensen vaak denken.

Zwelling in het gezicht

Vaak heeft een patiënt extra vocht nodig. Als de patiënt op de buik ligt, gaat het vocht naar het gezicht. Het gezicht van de patiënt kan dan dikker worden. Dit kan er niet fijn uit zien. Om een kapotte huid te voorkomen, draaien de arts en verpleegkundige het hoofd van de patiënt iedere 2 uur. Die kapotte huid heet een drukplek of doorligplek. Als de patiënt weer op zijn rug ligt, verdwijnt de zwelling helemaal.

Bescherming van de ogen

We beschermen de ogen van de patiënt tegen het liggen op het matras. De verpleegkundige smeert zalf in de ogen en plakt de ogen af met speciale oogpleisters.